συνεδριο φιλοσοφια και κοσμολογια

"Ήμασταν παιδιά σαν μια συντροφιά τότε και η μουσική μας άρεσε πολύ τότε..." Πόσοι από εμάς έχουμε σιγοτραγουδήσει αυτούς τους στίχους!

Αξέχαστο τραγούδι, όπως αξέχαστη θα μας μείνει και η Μαριάννα Τόλη που συμμετείχε το 1978 στη Eurovision.

• 
  
  

Δυστυχώς έφυγε...αλλά πάντα θα μείνει στις καρδιές μας και στη σκέψη μας.

ηπατιτιδα α αιτια

αθηνα μαλλ

Η φωνή της ήταν μοναδική, όπως και το ήθος της.

συνεδριο φιλοσοφια και κοσμολογια

Για όσους δεν ξέρουν, το Μάθημα Σολφέζ ήταν η ελληνική συμμετοχή στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 1977, ερμηνευμένο στα ελληνικά από τους Πασχάλη, Μαριάννα, Ρόμπερτ & Μπέσσυ ή κατά κόσμον Πασχάλης Αρβανιτίδης, Μαριάννα Τόλη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς (γεννημένος στην Ελλάδα από Βρετανούς γονείς) και Μπέσσυ Αργυράκη.

Και οι τέσσερις καλλιτέχνες ακολουθούσαν σόλο καριέρα πριν από την είσοδό τους στο Διαγωνισμό. Η μουσική γράφτηκε από τον Γιώργο Χατζηνάσιο και στίχοι της Σέβης Τηλιακού.

Το τραγούδι ερμηνεύτηκε δέκατο κατά σειρά εμφάνισης εκείνη τη βραδιά (μετά τους Λίνσεϊ ντε Πωλ & Μάικ Μόραν του Ηνωμένου Βασιλείου με το "Rock Bottom" και πριν τους Ilanit του Ισραήλ με το "Ahava Hi Shir Lishnayim").

Στο τέλος της ψηφοφορίας έλαβε 92 πόντους, τερματίζοντας στην 5η θέση στον αγώνα ανάμεσα σε 18 χώρες. Αυτή θα ήταν η καλύτερη εμφάνιση της Ελλάδας στον Διαγωνισμό μέχρι το 1992, όταν η Κλεοπάτρα τεερμάτισε επίσης 5η με το "Όλου του Κόσμου η Ελπίδα".

Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, το τραγούδι διαθέτει αρκετούς μουσικούς όρους, με τους τραγουδιστές να εκφράζουν τη μεγάλη τους αγάπη για την πειθαρχία και τον ισχυρισμό τους ότι μπορεί να χρησιμεύσει ως ενοποιητικός πράκτορας στον κόσμο.

Οι στίχοι

Ήμασταν παιδιά σαν μια συντροφιά τότε
και η μουσική μας άρεσε πολύ τότε

μάθημα σολφέζ γύρω απ’ το παλιό πιάνο
νότες δυνατές, νότες απαλές πιάνω

Αβάντι
ντο φα φα φα
σολ φα σολ φα μι ντο σι μι μι μι
ντο σι ντο σι σολ σι ντο
ντο φα φα φα (ντο σι)
σολ φα σολ φα μι ντο μι

Πέρασε ο καιρός ήρθανε καημοί άλλοι
μα η μουσική πάντα μια γλυκιά ζάλη
μέσα μου μιλά μ’ένα μαγικό τρόπο
ξέρει της καρδιάς τον πιο μυστικό δρόμο

Αβάντι
ντο φα φα φα
σολ φα σολ φα μι ντο σι μι μι μι
ντο σι ντο σι σολ σι ντο
ντο φα φα φα (ντο σι)
σολ φα σολ φα μι ντο μι

Σαν μια μουσική όλη τη ζωή ζήσε
δυο μελωδικές νότες στην καρδιά κλείσε
κάνε τη χαρά τραγούδι και παντού πες το
και το σ’ αγαπώ πες το σε ρυθμό presto

Αβάντι
ντο φα φα φα
σολ φα σολ φα μι ντο σι μι μι μι
ντο σι ντο σι σολ σι ντο
ντο φα φα φα (ντο σι)
σολ φα σολ φα μι ντο μι

Πολυτάλαντη

Έπαιξε σε μιούζικαλ, σε πρόζα. Αγάπησε εξίσου και τα δύο. Έκανε εκπληκτικές μεταφράσεις, χορογραφίες και έγραψε στίχους μοναδικούς. Την θυμόμαστε με κιθάρα ή φυσαρμόνικα. Να χορεύει, να τραγουδάει...

"Όταν γύρισα από την Αμερική με …ανακάλυψε… ο Νίκος Μαστοράκης και είχα την τύχη να γίνει για λίγο ο μάνατζέρ μου. Μια μέρα με έστειλε με την κιθάρα μου σε ένα σπίτι σε μία πάροδο της οδού Πατησίων. Δε ρώτησα τίποτα, (στον Μαστοράκη δεν έφερνες αντιρρήσεις ήταν ο μόνος που ήξερε τι έκανε εκείνη την εποχή.) Κτύπησα την πόρτα και μπήκα σε ένα παράξενο δωμάτιο όπου καθόταν τρείς άντρες και συζητούσαν. Το σπίτι ήταν του Βαγγέλη Παπαθανασίου, κοντά του σε ένα πιάνο σιγοτραγουδούσε ο Ντέμης Ρούσσος και παραδίπλα καθόταν ο Διονύσης ο Σαββόπουλος με τον οποίο συζητήσαμε για την αγάπη που είχαμε και οι δύο στον Μπόμπ Ντύλαν. Η μουσική ήταν η αναπνοή μας. Αργότερα βρέθηκα να τραγουδώ στην ίδια μπουάτ στην πλάκα με τον Σαββόπουλο αλλά φευ, όχι ντουέτο. Αυτό μου έμεινε απωθημένο γιατί είναι ο αγαπημένος μου. Έτσι με γνώρισε και ο Πατσιφάς, ο διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας ΛΙΡΑ και έκανα το πρώτο μου δισκάκι 45 στροφών με τέσσερεις Αμερικάνικες μπαλάντες. Μια άλλη Ελλάδα τότε" είχε πει σε συνέντευξή της στον Γιώργο Λιβανό..

"Το θέατρο στην Ελλάδα δεν θα πεθάνει ποτέ. Το έχουμε στο αίμα μας. Η μιζέρια θα μας πεθάνει και το γεγονός πως η τηλεόραση φοβάται να προωθήσει ότι θεωρεί ότι δεν θα φέρει την ανάλογη ακροαματικότητα. Αν βοηθούσε την προσπάθεια όλων όσων πραγματικά αγαπούν το θέατρο το θέατρό μας και οι άνθρωποί του δε θα νοσούσαν όσο νοσούν" .

Είχε πολλά σχέδια τότε...Δυστυχώς έφυγε νωρίς...

Οπως είχε πει και η ίδια "Οι άνθρωποι κάνουν σχέδια και ο Θεός γελά …φοβάμαι να ακούσω το τρανταχτό του γέλιο του γι αυτό τα σχέδια επωάζονται ακόμα μέχρι να μου κάνει νόημα …προχώρα".

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!